O pasado día 27 de marzo foi otorgado o preciado premio Pritzker ao arquitecto portugués Souto de Moura. É o segundo portugués en recibir este premio, que é coma o premio Nobel dos arquitecto e un dos máis grandes recoñecementos que un arquitecto pode recibir a nivel mundial.
Souto de Moura nace no ano 1952 e é o máis destacado discípulo de Álvaro Siza, o primeiro arquitecto portugués en recibir o premio e un dos máis importantes arquitectos do país.
(Este é o enlace a noticia do País na que se lle fai unha entrevista ao arquitecto a propósito da entrega deste galardón.
http://www.elpais.com/articulo/cultura/premio/Pritzker/regresa/Portugal/elpepucul/20110328elpepucul_15/Tes)
Na súa arquitectura, Souto de Moura, mostra unha grande preocupación polo entorno no que se sitúan as súas obras e polo papel que a luz ten dentro dos espazos que deseña. Outro aspecto importante é que considera necesario que un edificio sexa impresionante non só pola súa presencia, senon tamén polo seu funcionamento, ten que ser unha obra perfecta tamén pola súa funcionalidade, o feito de que sexa moi chamativo é inútil se a obra presenta problemas de ventilación, funcionalidade, coherencia có seu uso…
O respecto polo entorno non só se pode comprobar en obras feitas no entorno natural, nas que quere que o espazo exterior e o interior se integren nun só elemento, senon tamén en aquelas que atopamos dentro das cidades.
Ten moitos proxectos de casas unifamiliares, onde a entrada da luz na casa, así como a integración desta no medio natural, son os elementos fundamentais:
Éstes son dous exemplos de obras integradas en entornos urbáns:
Tamén ten grandes proxectos arquitectónicos de uso público como é o caso do estadio de fútbol de Braga:
ou museos coma o de Braganza:
é o museo de Paula Rego:
Tódalas súas obras, presentan unha apariencia moi sinxela (moi cercana a Mies Van der Rohe ou a Le Corbusier en canto á reducción aos que elementos esenciais constructivos se refire, de quen xa falamos na clase), na que sobran as decoracións excesivas, onde os propios elementos sustentates e de peche son eliminados e substituidos por vidro, sempre que é posible, permitindo que a luz chegue ao interior dos espazos.
Se queredes ver máis imaxes sobre obras do arquitecto, na páxina da revista Croquis, da que vos deixo o enlace aquí debaixo, tendes unha boa escolma: